Ολα όσα θέλετε να μάθετε για το αγγελιόσημο (2010)

[update] Καταγράφουμε το παρακάτω δημοσίευμα με τη σημείωση ότι το Αγγελιόσημο είναι «οιονεί εργοδοτική εισφορά» και δεν έχει σχέση με κοινωνικό πόρο. Είναι μια φορολογία της διαφήμισης με κοινωνική ανταπόδοση. Το Αγγελιόσημο δεν επιβαρύνει το κόστος διαφήμισης, ούτε το κόστος των προϊόντων (λιγότερο από 1% σύμφωνα με μελέτη του ΟΟΣΑ), αλλά αποτελεί εσωτερικό κόστος κοινωνικών παροχών και εργασιακής ασφάλειας. Από τυχόν κατάργησή του, οι μόνοι που περιμένουν να κερδίσουν τη διαφορά εσόδων, είναι οι εκδότες -αυτούς υποστηρίζουν οι πολέμιοί του.

Σημειώνεται επίσης ότι ποσοστό περίπου 30% του Αγγελιοσήμου ενισχύει το ΕΤΕΑ (μερίδιο 10% στο ΤΕΑΠΕΡΤΤ), το ΑΚΑΓΕ (10%) και τον ΕΟΠΥΥ / ΠΕΔΥ μέσα από το μερίδιο 70% των πόρων του τομέα περίθαλψης ΕΤΑΠ ΜΜΕ που έχει μεταβιβαστεί.

*

15 Δεκεμβρίου 2010

[Της Σόνιας Χαϊμαντά – δημοσιεύθηκε στο themediaproject.gr] Τόνοι ολόκληροι μελανιού έχουν ξοδευτεί και εκατομμύρια “ιντερνετικά RAM” έχουν διατεθεί για το θέμα του αγγελιοσήμου. Πρέπει ή δεν πρέπει να το καταβάλλουν οι διαφημιζόμενοι, πρέπει ή δεν πρέπει να το διαχειρίζονται οι διαφημιστικές, πρέπει ή δεν πρέπει να πληρώνει ο διαφημιζόμενος (και όχι ο εργοδότης) τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων, πρέπει ή δεν πρέπει να μειωθεί σε περιόδους κρίσης, να συμψηφιστεί με αντάλλαγμα τη διατήρηση των ισολογισμών στις εφημερίδες, ή την αναβολή της έναρξης ισχύος του ειδικού φόρου τηλεόρασης στα κανάλια…;
Δεν έχουν τέλος τα διλήμματα, δεν έχει τέλος αυτός ο διάλογος και οι αντιδικίες. Ενας διάλογος που φουντώνει καθώς λάδι στη φωτιά ρίχνει διαρκούσης της κρίσης, ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ) που δια του προέδρου του, Δημήτρη Δασκαλόπουλου βρίσκει την ευκαιρία για να θέσει θέμα αγγελιοσήμου.

«Εμπόδιο επιχειρηματικότητας, το Αγγελιόσημο»

Πιο συγκεκριμένα, στην έκθεση που παρέδωσε στον υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας Μ. Χρυσοχοϊδη για διαβούλευση με τίτλο «Επιχειρηματικότητα χωρίς εμπόδια» εντάσσει στη λίστα με τα 250 εμπόδια στην επιχειρηματική δράση και το αγγελιόσημο. Και οι εκδότες, επιχειρηματίες και οι ίδιοι, δεν λένε επισήμως κουβέντα… Μήπως είναι διασπασμένοι; μήπως έχουν διαφορετικές αφετηρίες, συμφέροντα, στόχους και σκοπιμότητες ο καθένας από αυτούς;
Την ίδια στιγμή υπάρχει μεγάλη κινητικότητα από την πλευρά της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ) και του Ενιαίου Δημοσιογραφικού Οργανισμού Επικούρισης, Ασφάλισης και Περίθαλψης (ΕΔΟΕΑΠ) με τον πρόεδρο του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας (Σταμάτη Νικολόπουλο) να πασχίζει να επεκτείνει το αγγελιόσημο στα Νέα Μέσα και την πρόεδρο του ΕΔΟΕΑΠ, Ελένη Σπανοπούλου να διερευνά από όλες τις απόψεις το ζήτημα και να πασχίζει για την τυπική, νομοθετική και ουσιαστική του κατοχύρωση.

Τι υποστηρίζει ο ΣΕΒ

Στην έκθεση του ΣΕΒ, στην οποία συνέδραμε και ο Σύνδεσμος Διαφημιζομένων Ελλάδος (ΣΔΕ) ως μέλος του, αναφέρεται ότι το υψηλό κόστος του αγγελιοσήμου επιβαρύνει σημαντικά το κόστος διαφήμισης και υπηρεσιών, ενώ μετακυλίεται το κόστος ασφάλισης του εργοδότη στον πελάτη.

Στο αντίπαλο δέος η ΠΟΕΣΥ

Σε πρόσφατη συνεδρίαση του Δ.Σ. της ΠΟΕΣΥ συμφωνήθηκε ότι:
• Οι ιστοσελίδες θεωρούνται προέκταση των υπαρχόντων ΜΜΕ (εφημερίδες, περιοδικά, ραδιόφωνα, τηλεοράσεις)
• Δεν τίθεται θέμα ανακατανομής του αγγελιοσήμου. Ετσι, ανάλογα με το Μέσο θα γίνεται, σύμφωνα με τα ισχύοντα, και η κατανομή του πόρου.
Στην ασφάλιση των οικείων κλάδων του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ υπάγεται υποχρεωτικά το δημοσιογραφικό και το διοικητικό προσωπικό που απασχολείται κατά κύριο επάγγελμα με σχέση εξαρτημένης εργασίας σε διαδικτυακές ιστοσελίδες εφημερίδων, περιοδικών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών που εκδίδονται, μεταδίδονται ή εκπέμπουν στην Ελλάδα ή από την Ελλάδα καθώς και σε επιχειρήσεις που παράγουν αναπαράγουν ή μεταδίδουν μέσω in­ter­net θέματα στα οποία περιλαμβάνονται και ειδήσεις για πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά, πολιτιστικά, αθλητικά γεγονότων ή εκδηλώσεις ή άρθρα, σχόλια συνεντεύξεις ή συζητήσεις για τα θέματα αυτά. Για την ασφάλιση των εργαζομένων καταβάλλεται η εργοδοτική εισφορά ασφαλισμένου που προβλέπονται για τους οικείους φορείς κοινωνικής ασφάλισης. Στον λογαριασμό ανεργίας προσωπικού ημερήσιων εφημερίδων Αθηνών και Θεσσαλονίκης καταβάλλεται εργοδοτική εισφορά 2%.
Διαφημίσεις ή με πληρωμή δημοσιεύματα που προβάλλονται ή καταχωρίζονται σε sites εφημερίδων, περιοδικών, ραδιοφωνικών ή τηλεοπτικών σταθμών υπόκεινται στην επιβάρυνση αγγελιοσήμου στο ίδιο ποσοστό που προβλέπεται κάθε φορά για τα οικεία ΜΜΕ το οποίο κατανέμεται στους φορείς κατά την ίδια αναλογία που καθορίζονται από τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις, οι δε καταχωρίσεις στις υπόλοιπες διαδικτυακές ιστοσελίδες που διατηρούν οι αναφερόμενες στην προηγούμενη παράγραφο επιχειρήσεις και περιλαμβάνουν ειδήσεις ή σχόλια, υπόκεινται στο αγγελιόσημο που προβλέπεται κάθε φορά για τις εφημερίδες.
Το αγγελιόσημο βαρύνει άμεσα τον διαφημιζόμενο ή τον διαφημιστή που μεσολαβεί κατ εντολή του διαφημιζόμενου και κατατίθεται από τους υπόχρεους σε λογαριασμό με τίτλο «Ειδικός λογαριασμός Αγγελιοσήμου Διαδικτύου» που τηρείται στην ίδια τράπεζα στην οποία κατατίθεται το αγγελιόσημο και των άλλων ΜΜΕ.

Η Κυβέρνηση για αγγελιόσημο και εγγυήσεις Τ.Χυτήρη

Ο T. Χυτήρης εγγυήθηκε για το Αγγελιόσημο προς τα Ταμεία και τις ενώσεις, εγείροντας ζήτημα μη διανομής σε «όλους όσοι δεν το δικαιούνται», έκανε μνεία στην επαναφορά διάταξης για απόδοση Αγγελιοσήμου μέσω Διαδικτύου και εξήγγειλε μείωση της κρατικής διαφήμισης σε «λαθρόβια» έντυπα.

Για το αγγελιόσημο η κυβέρνηση ετοιμάζει μια ρύθμιση προς δύο κατευθύνσεις. Η πρώτη στη λογική της «διάσωσής» του είναι η κατανομή του μόνο προς τους εργαζόμενους που έχουν άμεση σχέση με τα ΜΜΕ ενώ η δεύτερη, σε συνεργασία με το υπουργείο Εργασίας, για τη ρύθμιση της ασφάλισης στο In­ter­net, με την επέκταση του αγγελιοσήμου και στα Νέα Μέσα.
Πρόθεση της κυβέρνησης είναι να επανέλθει αναμορφωμένο το άρθρο 67 του ασφαλιστικού νόμου και να υπαχθούν στα ταμεία όσοι εργάζονται στο Διαδίκτυο. Στόχος είναι να προσδιοριστεί το πλαίσιο λειτουργίας των sites καθώς είναι το επόμενο βήμα μετεξέλιξης των έντυπων εκδόσεων, αλλά και των καναλιών. Η αρχική σκέψη είναι καθε site, να προσδιορίζεται με βάση την προέλευση του, δηλαδή , αν προέρχεται από την ύλη της εφημερίδας, ή ενός ραδιοφωνικού ή τηλεοπτικού σταθμού. Αν πρόκειται για αυτόνομη προσπάθεια, θα καταγράφεται ως τέτοια (και θα άπτεται του ιδιοκτήτη της εάν θα ακολουθεί το μοντέλο Αγγελιοσήμου βάσει της τηλεόρασης ή της εφημερίδας αντιστοίχως, αναλόγως του περιεχομένου της).

Τι ζητούν εκδότες και καναλάρχες

Εκπροσωπώντας τους εκδότες σε παλαιότερη (προ διμήνου) συνάντηση ΕΙΗΕΑ και ΕΣΗΕΑ ο Θέμης Αλαφούζος, πρότεινε το ποσό της εργοδοτικής εισφοράς κάθε εφημερίδας να εξοφλείται από το αγγελιόσημο που «παράγει» βάσει των καταχωρήσεών της και εάν δεν επαρκεί, να καταβάλει το υπόλοιπο ο κάθε εκδότης με δική του συμβολή.
Από την πλευρά τους, τα κανάλια (ΕΙΤΗΣΕΕ) περιλαμβάνουν στην «ατζέντα» των συζητήσεών τους με την κυβέρνηση μείωση αγγελιοσήμου από 21,5% σε 10%, από το οποίο 5% θα διοχετεύεται στο ΕΤΑΠ-ΜΜΕ και μόνο στο πρώην ΤΣΠΕΑΘ και 5% στον ΕΔΟΕΑΠ
Ταυτόχρονα ζητούν να ρυθμιστεί ότι το εισπραττόμενο αγγελιόσημο από τις διαφημίσεις θα αποδίδεται εξ ημισείας (50%, 50%), στα μόνα ταμεία που έχουν σχέση με τη δραστηριότητα της τηλεοπτικής αγοράς, τα ΕΤΑΠ-ΜΜΕ και τον ΕΔΟΕΑΠ (το κάθε ταμείο το 5% εκ του επιβαλλόμενου αγγελιοσήμου ύψους 10%, – δηλαδή ό,τι παίρνουν και σήμερα αποκλειομένων όμως των λοιπών ταμείων που δεν συνδέονται με τη ραδιοτηλεοπτική διαφήμιση. Οι καναλάρχες τονίζουν ότι «χρειάζεται νομοθετική ρύθμιση τροποποίησης των διατάξεως την οποία θα προσυπογράφουν οι υπουργοί Εσωτερικών, Οικονομικών, Κοινωνικών Ασφαλίσεων και ίσως και Πολιτισμού (αρμόδιος για θέματα ΜΜΕ είναι ο αναπλ. υπουργός Πολιτισμού Τ. Χυτήρης.

Διαφωνούν οι διαφημιστές

Είναι γνωστή η θέση της ΕΔΕΕ και η προσπάθειά της να πείσει τις εκάστοτε κυβερνήσεις, να αλλάξουν τη διάταξη του Ν.2328/1995 που υποχρεώνει τις διαφημιστικές να αποδίδουν αγγελιόσημο (20% του κόστους της διαφήμισης για τον Τύπο και 21,5% για TV και Ραδιόφωνο) και να το καταβάλουν τα ίδια τα ΜΜΕ. Μάλιστα πριν λίγους μήνες η ΕΔΕΕ αποκήρυξε τιµολόγια με αγγελιόσημο στο in­ter­net και ζήτησε από τα μέλη της «τα τιμολόγια αυτά να επιστρέφονται µε εξώδικο της κάθε εταιρείας-µέλους της».

Πόσο μάλλον οι Διαφημιζόμενοι…
Οσο για τους διαφημιζόμενους, είναι γνωστή η θέση του ΣΔΕ ότι μια τέτοια προοπτική θα ήταν ολέθρια για τα Νέα Μέσα δεδομένης της κρίσης αλλά και της χαμηλής ανάπτυξης του in­ter­net στην Ελλάδα.

Τι είναι όμως το αγγελιόσημο;

Το αγγελιόσημο είναι ένας κοινωνικός πόρος (βλέπε, τον τρόπο κατανομής του σε Ταμεία ή Κλάδους ασφάλισης, ασθένειας κ.λπ., στο άρθρο 150, θέση 4 και επόμενες, του νέου Ασφαλιστικού Νόμου 3655/2008), που επιβάλλεται στην αξία των τιμολογίων, τα οποία αφορούν καταχωρίσεις ή μεταδόσεις διαφημιστικών μηνυμάτων, με την διάθεση χώρου σε έντυπο, ή την διάθεση ραδιοφωνικού ή τηλεοπτικού χρόνου, ή ακόμη και την ανάληψη χορηγίας εκπομπής για τον ίδιο λόγο (διαφήμιση). Αυτά, αναφέρονται στο άρθρο 12 του Ν 2328/1995 (ΝΟΜΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ) όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 33 του Ν 2429/1996, ο οποίος νόμος καταργήθηκε με την παράγραφο 2, του άρθρου 31 του Ν 3023/2002, με εξαίρεση τα άρθρα 24-29 και 32-34 αυτού. Συνεπώς, το άρθρο 33 του Ν 2429/1996 εξακολουθεί να ισχύει. Να σημειώσουμε ότι δεν υπολογίζεται ΦΠΑ επί του αγγελιοσήμου.

Περαιτέρω, στην παράγραφο 2 του άρθρου 33 του Ν 2429/1996 (ως άνω), ορίζεται ότι κάθε ραδιοφωνικός ή τηλεοπτικός σταθμός και κάθε εφημερίδα ή περιοδικό που εδρεύει, εκπέμπει ή εκδίδεται σε οποιοδήποτε μέρος της Ελληνικής Επικράτειας και έχει την υποχρέωση καταβολής του αγγελιοσήμου (όπως καθιερώθηκε και ισχύει με τους νόμους: ΑΝ 248/1967 – ΝΔ 1344/1973), οφείλει να υποβάλλει στην οικεία ΔΟΥ, τον τιμοκατάλογο διαφημίσεων και χορηγιών που εφαρμόζει. Στον τιμοκατάλογο πρέπει να περιλαμβάνονται και οι εκπτώσεις, οι προμήθειες και οι προσφορές, καθώς και ο αποδέκτης αυτών, είτε είναι ο ίδιος ο διαφημιζόμενος, είτε είναι ο διαφημιστής που μεσολαβεί. Ο τιμοκατάλογος αυτός, όπως περιγράφεται ανωτέρω, αποστέλλεται από τα μέσα ενημέρωσης και στο Τ.Σ.Π.Ε.Α.Θ. ( Ταμείο Συντάξεων Αθηνών-Θεσσαλονίκης)

Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Κάθε ημερολογιακό τρίμηνο και μέχρι την 20η ημέρα του μήνα που ακολουθεί, καταβάλλεται με τη συμπλήρωση και κατάθεση ειδικού εντύπου, από τον διαφημιζόμενο (ή από τον διαφημιστή, αν μεσολαβεί, κατ’εντολήν του διαφημιζόμενου) το ποσό του αγγελιοσήμου στην ΕΤΕ, σε ειδικό λογαριασμό, στο όνομα του μέσου ενημέρωσης, στο οποίο έγινε η διαφημιστική προβολή. Επισημαίνουμε ότι, το αγγελιόσημο δεν αποτελεί εκπεστέα δαπάνη για τις εκδοτικές επιχειρήσεις, καθόσον βαρύνει τους πελάτες τους, οι οποίοι απλώς μεσολαβούν για την είσπραξη και την απόδοσή του στον Ενιαίο Δημοσιογραφικό Οργανισμό Επικουρικής Ασφάλισης και Περίθαλψης (ΠΟΛ 1057/2007).

Με βάση τις οδηγίες της παραγράφου 1β του άρθρου 3 της ΠΟΛ 1217/1996, κοινής απόφασης των υπουργών Οικονομικών, Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, με την οποία καθορίσθηκαν οι λεπτομέρειες εφαρμογής του άρθρου 12 του Ν 2328/1995, ορίζεται ότι το μέσο ενημέρωσης υποβάλλει, για κάθε ημερολογιακό δίμηνο και μέχρι την 15η ημέρα του μεθεπόμενου μήνα, από την λήξη του ημερολογιακού διμήνου – βλέπε και ΠΟΛ 1238/1996 – ένα αντίτυπο του τηρούμενου ημερολογίου διαφημίσεων, στη ΔΟΥ της έδρας και ένα στο Τ.Σ.Π.Ε.Α.Θ. Ειδικά για τη ΔΟΥ, οι υπόχρεοι που τηρούν το ημερολόγιο αυτό μηχανογραφικά, υποβάλλουν ηλεκτρονικά μέσα αποθήκευσης δεδομένων, στα οποία περιέχονται όλα τα στοιχεία του ημερολογίου αυτού (ΠΟΛ 1077/2006). Με την ανωτέρω ΠΟΛ, το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, διευκρίνισε ότι, αντί του τριπλότυπου Ημερολογίου Διαφημίσεων, όπως αρχικά είχε ορισθεί, είναι δυνατόν αυτό να τηρείται σε απλότυπη μορφή, με την προϋπόθεση ότι θα υποβάλλεται τόσο στη ΔΟΥ, όσο και στο Τ.Σ.Π.Ε.Α.Θ., με ηλεκτρονικά μέσα αποθήκευσης δεδομένων.

Δεν είναι παρακράτηση φόρου, είναι δαπάνη

Τέλος, να σημειώσουμε ότι το αγγελιόσημο (αλλά και ο ειδικός φόρος των τηλεοπτικών διαφημίσεων, που πήρε αναβολή), δεν συνιστά παρακράτηση φόρου και δεν συμψηφίζεται με φόρο εισοδήματος. Αποτελεί δαπάνη της διαφημιζόμενης επιχείρησης, η οποία καταχωρίζεται σε υπολογαριασμό του 63. ΦΟΡΟΙ-ΤΕΛΗ. Με τη γνωμάτευση ΕΣΥΛ 278/1996, δόθηκε η δυνατότητα, το αγγελιόσημο να καταχωρίζεται μαζί με την τιμολογιακή αξία της διαφήμισης, σε υπολογαριασμό του 64.02, για λόγους πληροφοριακούς, ώστε να αθροίζεται με το συνολικό κόστος αυτής.

Η ιστορία του και η νομοθεσία που το υποστήριξε – από το 1941 στο 2010

Το αγγελιόσημο θεσπίστηκε πρώτη φορά με το ν.δ. 465/1941 “περί διαχειρίσεως των Λογαριασμών Ανεργίας των Ταμείων Συντάξεων Προσωπικού Εφημερίδων Αθηνών και Θεσσαλονίκης και περί ενισχύσεως των πόρων αυτών”. Ειδικότερα, στο άρθρο 3 εδ. δ΄ του ως άνω ν.δ/τος ορίστηκε ότι “Το προϊόν ειδικού αγγελιόσημου εκ πέντε τοις εκατόν επιβαλλομένου δια του παρόντος Νόμου επί του τμήματος πάσης επί πληρωμή δημοσιεύσεως ή διαφημίσεως εμπορικής, ιδιωτικής, κοινοτικής, δημοτικής και κρατικής, καταχορουμένης από 1ης Σεπτεμβρίου 1941 εις τας εν Π. Ελλάδι εκδιδομένας ημερησίας εφημερίδας, εξαιρέσει των εφημερίδων Ηπείρου και Θεσσαλίας. Η είσπραξις του αγγελιοσήμου ενεργείται δια της προσθήκης του αντιστοιχούντος ποσού εις τον λογαριασμόν καταχωρήσεως της δημοσιεύσεως, ευθυνομένης της εφημερίδος έναντι του Ταμείου ΣΠΔΕ εις την περίπτωσιν παραλείψεως. Αι πραγματοποιούσαι την είσπραξιν του αγγελιόσημου εφημερίδες υποχρεούνται, ευθυνόμεναι ως θεματοφύλακες, όπως εν αρχή εκάστου μηνός καταθέτωσιν εις την Εθνικήν Τράπεζαν της Ελλάδος επ΄ ονόματι της ως είρηται Διαχειριστικής Επιτροπής παν ποσόν εισπραχθέν κατά τον προηγούμενον μήνα”. Θεσπίστηκε έτσι η υποχρέωση καταβολής χρηματικού ποσού, υπέρ φορέων υποχρεωτικής κοινωνικής ασφάλισης των εργαζόμενων στον Τύπο και υπέρ των επαγγελματικών τους ενώσεων, για κάθε πράξη καταχώρισης στον Τύπο διαφήμισης ή δημοσίευσης των προβλεπόμενων στο νόμο ανακοινώσεων.
Έκτοτε, έχουν εκδοθεί πλείστες νομοθετικές ρυθμίσεις, με τις οποίες αφενός επεκτάθηκε η υποχρέωση καταβολής αγγελιόσημου για τις διαφημίσεις, δημοσιεύσεις και καταχωρήσεις σε μη ημερήσιες εφημερίδες, αλλά και στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο, αφετέρου προσδιορίζεται και καθορίζεται εκάστοτε το ύψος του αγγελιόσημου (ως ποσοστό επί των διαφημίσεων), οι υπόχρεοι καταβολής, καθώς και ο τρόπος είσπραξης, απόδοσης και κατανομής του στα οικεία ταμεία και στις επαγγελματικές ενώσεις των εργαζόμενων στον τύπο και στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα.
Από το σύνολο των ως άνω νομοθετικών ρυθμίσεων, παρατίθενται, για τις ανάγκες της παρούσας γνωμοδότησης, οι διατάξεις που αναφέρονται στα μέσα ενημέρωσης, στα οποία η καταχώρηση διαφημίσεων συνεπάγεται υποχρέωση καταβολής αγγελιόσημου. Σύμφωνα με το προαναφερόμενο άρθρο 3 εδ. δ΄ του ν.δ/τος 465/1941 (όπως αυτό συμπληρώθηκε και αντικαταστάθηκε από το άρθρο 3 παρ. 1 εφ. Ε΄ του ν.δ/τος 1151/1942, του άρθρου 36 παρ. 1 του ν.δ/τος 158/1946, του άρθρου 1 παρ. 6 του ν. 1872/1951, του άρθρου 8 παρ. 1 εδ. α΄ του ν.δ/τος 3572/1956 και του άρθρου 14 παρ. 2 του ν. 4041/60) υποχρέωση καταβολής αγγελιοσήμου επιβάλλεται επί των διαφημίσεων που δημοσιεύονται στις ημερήσιες εφημερίδες Αθηνών. Στο άρθρο 8 παρ. 1 του ν.δ/τος 1344/1973 “περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως του Ν.Δ. 285/1969 ¨περί τροποποιήσεως του Α.Ν. 248/1967″ προβλέφθηκε ότι “το περί ου η παρ. 1 του Α.Ν. 248/1967 Αγγελιόσημον επιβάλλεται και επί των διαφημίσεων και επί πληρωμή, δημοσιεύσεων, των καταχωριζομένων εις μη ημερήσιας εφημερίδας και περιοδικά, εκδιδόμενα εν τη περιοχή της τέως Διοικήσεως Πρωτευούσης”.
Περαιτέρω αγγελιόσημο υπολογίζεται και αποδίδεται στους οικείους φορείς, σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ. 1 του ν. 1872/1951, όπως αυτό τροποποιήθηκε από το άρθρο 4 του ν.δ/τος 3616/1956 και για τις διαφημίσεις που καταχωρούνται στις ημερήσιες εφημερίδες Θεσσαλονίκης.
Σύμφωνα με το άρθρο 15 παρ. 1 του α.ν. 248/1967 “Από της δημοσιεύσεως του παρόντος επιβάλλεται αγγελιόσημον εξ είκοσι τοις εκατόν (20%) επί του τιμήματος εκάστης διαφημίσεως ή παντός επί πληρωμή δημοσιεύματος καταχωριζομένων εις μη ημερήσιαν εφημερίδα εκδιδόμενην εν Αθήναις και Θεσσαλονίκη“, ενώ στην παρ. 2 του ως άνω άρθρου περιέχεται ορισμός της μη ημερήσιας εφημερίδας για την εφαρμογή της εν λόγω ρύθμισης. Κατά τη διάταξη αυτή, μη ημερήσια εφημερίδα θεωρείται “κάθε έντυπο που εκδίδεται με οποιαδήποτε μορφή ή εμφάνιση μέχρι και τρεις φορές τουλάχιστον ετησίως” .
Παράλληλα, με τη θεσμοθέτηση της ραδιοφωνίας και της τηλεόρασης στη χώρα μας και την ίδρυση του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας και Τηλεοράσεως (Ε.Ι.Ρ.Τ) αλλά και της Υπηρεσίας Ενημερώσεως Ενόπλων Δυνάμεων (ΥΕΝΕΔ), αγγελιόσημο επιβλήθηκε επί των διαφημίσεων που καταχωρούνταν και στα μέσα αυτά. Ήδη, μετά και την νομοθετική πρόβλεψη ίδρυσης ιδιωτικών ραδιοτηλεοπτικών σταθμών, με τις διατάξεις των άρθρων 6 παρ. 5 και 15 παρ. 2 του ν. 1866/1989 “Ίδρυση Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεοράσεως και παροχή αδειών για την ίδρυση και λειτουργία τηλεοπτικών σταθμών” (Α` 222), επιβλήθηκε υποχρέωση καταβολής αγγελιόσημου και επί των καταχωριζομένων στα μέσα αυτά διαφημίσεων και προβλεπόμενων στο νόμο ανακοινώσεων. Η κατανομή του αγγελιοσήμου στους διάφορους δικαιούχους φορείς γίνεται σύμφωνα με το άρθρο 14 του ν. 1989/1991, όπου και προβλέφθηκε ότι: «Τα ανωτέρω ποσοστά κατανομής του αγγελιοσήμου μπορούν, ύστερα από σύμφωνη γνώμη όλων των δικαιούχων φορέων να αυξομειώνονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης”.